2022

Wat was 2022 een bijzonder jaar!

Een drukte, naast het draaien van het gezin en werkzaamheden, heel veel huwelijken. Teveel? Misschien wel, heeft een bruidspaar het gemerkt? Nee de reacties bleven onverminderd positief, het thuisfront daar in tegen had wel wat klachten. Maar ik heb zo genoten, van iedereen, van elke ceremonie. Bedankt bruidsparen van 2022. 

Maar na corona konden eindelijk huwelijken doorgaan, sommige waren wel 3x verschoven, konden mensen trouwen gewoon omdat het weer kon, trouwende mensen in haast, want je weet het maar nooit en dan waren er nog de bruidsparen die al een jaar van te voren gepland hadden. Wat heb ik mij verbonden gevoeld, wat heb ik veel tranen gezien, van geluk, wat is er veel gelachen, genoten het samen kunnen zijn. Voorzichtig werden de groepen weer groter want het mocht maar wat was het ook wennen voor iedereen om weer een feest te hebben en daar hebben mijn trouwlocaties ook van mogen meegenieten want 5 bier voor corona bleek beter te vallen dan 5 bier na corona.  We kijken uit naar 2023. Naar het normaal, maar wie weet eigenlijk wat normaal is? Ik gelukkig niet. Iedereen is uniek, elk huwelijk is uniek. Wat is dit vak toch mooi!

Het mooiste aanzoek ooit!

Of er een aanzoek is geweest is wel een vraag die altijd voorbij komt en meestal is dat ook zo. 

Ik heb er dan ook veel gehoord maar 1 verhaal is mij sowieso bijgebleven. 

Ooit vond hij als klein jongetje een mooi blauw veertje wat hij bewaarde als zijn schat. 

Toen hij zijn inmiddels vrouw ontmoette en ze in hun beginperiode een wandeling maakte vond hij een identiek veertje. Zonder dat ze het zag pakte hij dit veertje op om het thuis bij het andere veertje te leggen. Al die jaren bewaarde hij deze 2 veertjes in een doosje. Dat doosje stond op de slaapkamer en zij wist dat ze er niet in mocht kijken. Al die jaren heeft ze dat ook niet gedaan, ook niet stiekem, want dat heb ik gevraagd. Het enige was dat ze wist dat het licht was omdat ze het doosje wel eens vastpakte bij het schoonmaken. 

 Op de avond dat hij haar ten huwelijk vroeg, met ring, exact op het tijdstip van hun eerste ontmoeting gingen ze eerst uiteten. 

En daar kwam het eerste doosje, deze romanticus had van de veertjes oorbellen laten maken, maar ook op zo'n manier dat het veertje ook met een ketting te dragen is. Ik was ontroerd.